ben gidiyorum... bu kadar isteyerek olacağını tahmin etmeden, bir anda pat diye, isteyerek ve severek geldiğim bu şehirden isteyerek ve severek gidiyorum... ankara'dan istanbul'a hızlı bir geçiş...
bilenler bilir, ankara başkadır... vefalı sevgili, sevgi ve baba ocağı gibidir... şimdiden bile görüyorum ki, istanbul keyif düşkünü, gönül çelen genç sevgili...
ama ben gitmeyi kafama koydum... daha iyisi, daha güzelleri, daha yenileri için...
ankaraya geldim, birkaç gün önce. ve bu gece bir vedaydı... sevdikler, vefalı dostlar çok elbet bu şehirde, ama veda da gerek... yeniye yer açmak için, yenilenmek için...
bu gece bir kadeh rakının başınaydı herşey... eski ve gerçek bir dostla içilecek bir kadeh rakının başına...
balıkçıköy'de güzel bir gece, dost sohbeti, değişenler, gidenler ve gelenler.. belki de olgunluk...
herşey çok güzeldi, hep hayatımda var olacak bir dostun varlığını bilmek... geçmişe dönük günah çıkarmak belki de...
ama gecenin sonu... bu gecenin sonu...
nerelere gideyim, bu göç yollara beni nerelere çıkartır dedirten gecenin sonu...
o dost beni çook özel bir yere götürdü... ankara'da belki de en güzel günlerimi geçirdiğim o eski evime götürdü.... evimize... anılarımın, o büyük aşkımın olduğu o eve... o ev, o güzel, o minik, o sıcak ev... o güzel agaçlı sokak... pencereden süzülen bir ışık... benim belki de en güzel, en gerçek anılarımın o ev...
teşekkürler dost... teşekkürler dostlar.. teşekkürler sevgili... siz olmasaydınız hiç biri olmazdı... ama veda vakti... ki yine de unutmamalı vedlar gözle sevenler için, bu bir veda değil aslında...
yeni türkü ankara, ankara yeni türkü...
göç yolları lalala lalala lalala göründü bize....
çöz kendini kendinden.....
aşk yolunda ölmek kolay nerelere gideyim....
nerelere gideyim......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder